ISO 22000

 

Интернационалниот ISO 22000 стандард ги специфира барањата за раководен систем за заштита на храната кој ги вклучува следните елементи:

  • Интерактивна комуникација
  • Раководен систем
  • Програми со предуслови
  • HACCP принципи

Критичките испитувања од горенаведените елементи се спроведени од многу научници. Комуникацијата низ синџирот на исхрана е важна за да се осигура дека сите релеванти хранливи опасности се идентично и адекватно контролирани при секој чекор низ синџирот на исхрана. Ова ја вметнува и комуникацијата на организациите низ целиот синџир на исхрана. Комуникацијата со купувачите и снабдувачите за можни опасности и мерки за претпазливост ќе асистира во расчистување на побарувачката на купувачите и снабдувачите.
Признанието за улогата и позицијата на организацијата во синџирот на исхрана е важно за обезбедување на ефикасна интерактивна комуникација низ синџирот, со цел да се достават безбедни хранливи продукти на конечниот потрошувач.
Најефикасните системи за заштита на храната се воспоставени, дејствуваат и се надоградувани во конструкцијата на структурираниот раководен систем и обединети со сите активности на организацијата. Ова овозможува максимална придобивка за организацијата и заинтересираните партии. ISO 22000 се израмнил со ISO 9001 со цел да се зголеми компатибилноста на двата стандарда.
ISO 22000 може да биде имплементиран независно од други раководно системски стандарди или обединет со веќе постоечките раководно системски побарувања.
ISO 22000 ги обединува принципите на Hazard Analysis and Critical Control Point (HACCP) системот и апликационите чекори развиени од Codex Alimentarius Commission. Тој го комбинира планот на HACCP со програмата со предуслови. Анализата за опасности е клучот до ефикасен раководен систем за заштита на храната, и откога е спроведена анализата за опасности учествува во организирањето на знаење потребно за да се основа ефикасна комбинација на мерки за контролирање. ISO 22000 наложува дека е разумно сите опасности да се очекуваат во синџирот на исхрана, вклучувајќи ги и опасностите кои се поврзани со типот на процесот и кои се идентификувани и утврдени. На тој начин, со тоа се одлучува и документира кои опасности мора да се контролираат од одредени организации, а други не. За време на анализирање на опасностите, организацијата одлучува која стратегија ќе ја употребат за осигурување дека опасностите ќе бидат контролирани со употребување на предусловните програми и планот на HACCP.